14-17 maart, 18-21 maart 2024
Uw genade is mij genoeg. Ik heb met verlangen uitgekeken naar deze retraite. Nieuwsgierig naar wat God gaat doen maar ook naar jullie, oude bekenden en nieuwe gezichten.
Sinds mijn burn-outs en depressie is mijn energie beperkt en is mijn speelveld een stuk kleiner geworden. Zo moet ik mijn verstand steeds vaker laten spreken in plaats van mijn hart te volgen, wat weleens tot frustratie leidt. Ik ben dankbaar voor de vele dingen waar ik nog van kan genieten, maar dit alles staat onder druk door mijn lichamelijke klachten die mij ook stil maken voor mijn omgeving.
Het voelt of 1 kg zorgen zwaarder weegt dan 1 kg geluk. Dit alles zat ik in de Heilige Hartzaal, met mijn ogen dicht, te overdenken en langzaam ontvouwde zich volgend beeld: Ik lag op een zonnige dag in een bergmeer, heerlijk helder water, rust en een prachtige natuur om mij heen. Ik wilde hiervan genieten maar had al mijn aandacht nodig omdat een loden bal aan mijn voet mij omlaag trok. Kon deze bal maar drijven dan zou ik weer om mij heen kunnen kijken en genieten van al dat moois. Maar hoe? De gedachte die in mij opkwam was “Uw genade is mij genoeg”. Wat mooi maar ik voelde ook frictie, het voelde als het bijltje erbij neergooien, niet meer mogen uitstrekken naar iets nieuws.
Eén uur later tijdens de inleiding over innerlijke genezing, sprak Karel “maar wat als je niet geneest of maar gedeeltelijk, hoeveel rust en vrede kan er komen als je 2Kor.12:9 kan omarmen?” Daar staat: “Mijn genade is u genoeg, want kracht openbaart zich ten volle in zwakheid”.
Nog onder de indruk van deze knipoog schoot mij te binnen dat ik in de ochtend een brief van mijn dochter had gelezen. Enkele jaren geleden had ze deze aan mij gegeven toen ik in de diepte zat. Haar eerlijkheid en lieve woorden raakten mij opnieuw, de bemoediging die ze toen meegaf valt nu zo mooi op zijn plek. Ze schreef: “O God, help mij om niet zo krampachtig sterk te willen zijn maar om juist in zwakte Uw kracht te ontdekken”.
Dank U Heer, Uw genade is mij genoeg.
Dick
In maart mocht ik aan mijn twintigste (plus) Emmausdagen deelnemen.
Voor de retraite werd ik erg geraakt door het boek “Zoek Mij in jou” van de karmeliet Guido Stinissen. Een boek over Teresa van Avila. Alles wat ons aangeboden werd tijdens deze Emmausdagen waren pareltjes op deze zoektocht.
Nu een paar weken verder kan ik zeggen: Ja, ik mocht God ontmoeten In de stille Aanbidding voor het Allerheiligste, in de wandelingen door het bos, in de ontmoetingen met mede retraitanten in de stilte, in de mooie waardevolle gesprekken en in alle verrassingen die de Lieve Heer voor mij in petto had.
En al zijn de Emmausdagen vooral bedoeld als een zoektocht naar “God in jou” mocht ik dit keer God ook vooral ontmoeten in de ander. De zoektocht gaat verder.
Nel
Het was een fantastische ervaring. Het was voor mij de eerste keer dat ik de Emmausdagen volgde en zullen zeker niet de laatste zijn. Het is mooi om samen in een gemeenschap verenigd te zijn, je kent elkaar niet (ik althans niet) maar je voelt als het ware de geest van eenheid zoals deze bedoeld moet zijn door de Drie-ene God. En voor mij persoonlijk was het een diepe ervaring van hoe belangrijk het is de ontmoeting met God, naar Hem luisteren, niet alleen maar aan het woord zijn. Ik wist dat wel, maar hier kwam dat, mede dankzij de begeleiding, echt aan het licht. Ik ben heel dankbaar voor hetgeen Karel en Tiny kennelijk onvermoeibaar geven. Maar dat zal wel niet zo licht zijn.
NN
De invulling van de Emmausdagen heb ik als zeer waardevol en krachtig ervaren.
De mix van vieringen, lezingen, gebeden, liederen, profetieën, de aangereikte Bijbelteksten om te mediteren, de persoonlijke gesprekken en de voorbede hadden een grote impact.
Vooral de lezing over de dromen van Jozef raakte mij. Had zelf diverse dromen. In één kwam in mijn beleving Jezus in de vorm van een klein meisje naar mij toe en omhelsde mij. Dit voelde zo goed!
Tijdens de lezing over innerlijke genezing, ontdekte ik een leugen die in mijn kindertijd ontstaan is en een verborgen negatieve impact heeft gehad op mijn leven.
Diezelfde avond heb ik met me laten bidden. Een bidder kreeg het beeld van een burcht waarvan de luiken openstaan. Ofwel de angst uit mijn kindertijd mag ik loslaten…
NN
Voor mij de eerste Emmausdagen in Helvoirt. Het was een rechtstreekse confrontatie met de pijn van het leven. Vooral omdat je niemand kent en je leven weer opengaat en uit je eigen bubbel stapt. Het was een vreugde om dit te staven in de bijbel en daar troost te ontvangen door de teksten die ik kreeg. De bede om de heilige Geest om de wonden en de littekens te verzorgen. De stilte en de diensten met elkaar en het mogen zingen. Dank U wel Hemelse Vader dat deze mogelijkheid er is. Dank u wel voor de begeleiding.
Het was een gezegende tijd, maar er is nog wel werk te doen.
Ik hoop in het najaar op herhaling te komen.
Jannie