Al snel na aankomst ervaar ik Gods aanwezigheid in en om de ruimtes. Wat fijn … de stilte.
Tijdens de eerste dag maak ik een wandeling waarbij ik een takje vind waarvan een deel is af gebroken, maar nog vast zit. De H. Geest brengt een lied in mijn gedachten. “Het geknakte riet breekt Hij niet. Al wat beschadigd is herstelt Hij op den duur.” Tranen.
De overige dagen vloeien er nog vele. Van ontroering, verdriet maar ook van dankbaarheid. God is erbij. Ik mag mezelf zijn bij Hem, maar ook bij de mensen van de leiding. Waardevol.
Ik ervaar dit als een kostbare plek waar herstel en vrijheid een grote stap voorwaarts heeft gemaakt.
Dank U Vader. Dank U Jezus. Dank U H. Geest.
Bedankt lieve mensen voor jullie inzet en humor en jullie grote hart voor God en mensen.
P.S. Het lied heet: “Geprezen zij de Heer, dag aan dag draagt Hij ons die God is. Ons Heil.”
T. vd A.
Het is oorlog in Oekraïne en dat leidt me af. De zon schijnt buiten en ook dat leidt me af. Ik kan een “beetje” eigenwijs en dwars zijn en ook dat leidt me natuurlijk vooral af. Maar God laat zich natuurlijk nooit ontmoedigen door zo’n klein eigenwijs stofje als ik ben. Ik had een boek mee genomen over Gods genade en de teksten die daarin staan uit de bijbel krijg ik hier ook aangereikt door mijn teamleiders. Ik begin te luisteren en ontvang meerdere inzichten die flink binnen komen.
Dank U Vader God, Jezus Christus en H. Geest dat U van mij houdt en mij zo veel gunt.
N.N.